Streszczenie
W artykule przedstawiono historię dwóch atrybutów osób niewidomych – psa przewodnika i białej
laski. Osoba z psem przewodnikiem, obok osoby poruszającej się z białą laską, to obraz, który najczęściej
kojarzy się z niepełnosprawnością z tytułu narządu wzroku. Pomimo wielu zmian technologicznych,
jakie zaszły w otoczeniu – laski wykrywające bariery z kilku metrów, ostrzegające o przeszkodach
na wysokości pasa lub głowy czy też informujące o zmianie światła na przejściu dla pieszych
– podstawowe funkcje białej laski pozostają niezmienne. Również, pomimo upływu lat, pies przewodnik
nadal pozostaje cenną pomocą rehabilitacyjną osoby niewidomej. Pozwala jej na bezpieczniejsze
i szybsze tempo przemieszczania się w terenie niż jest to możliwe przy pomocy białej laski. Prezentowany
tekst opisuje, jak doszło do tego, iż pies i biała laska stały się ważnym elementem rehabilitacji
osób z niepełnosprawnością wzroku. Złożył się na to splot wielu wydarzeń – czasem dramatycznych,
przypadkowych lub zamierzonych, począwszy od wypadku w Bristolu, akcji w Paryżu oraz przypadkowych
spotkań w Peorii i Buenos Aires, a skończywszy na pierwszej szkole, w której trenowano psy
w Szwajcarii i USA. Miało to swoje konsekwencje w postaci powstania następnych szkół w Wielkiej
Brytanii, Niemczech, Włoszech i Francji. Niemniej to, iż dzisiaj możemy wspierać niewidomych, wykorzystując
do tego celu psy lub różne przedmioty, zawdzięczamy uporowi i pomysłowości ludzi,
zarówno sprawnych, jak i niepełnosprawnych.
Słowa kluczowe: osoba niewidoma, pies przewodnik, biała laska
Support for visually impaired persons
– A brief history of dog training guides and use a white cane
Summary
The article presents the story of two attributes of the blind – a guide dog and a white cane. A person with
a guide dog, in addition to the person moving with the help of a white cane, the image that is most often
associated with blind people. Despite the many changes technological advancements that have occurred in
the environment – sticks to detect barriers from several meters, warning of obstacles at the waist or head
level or informing about the change of light at a pedestrian crossing – the basic functions of the white cane
remain unchanged. Even though over the years a guide dog still remains a valuable means of rehabilitation
for the blind. It allows her to safer and faster move on the ground than it is possible using a white cane.
Summary text describes in a few words how it came to this, that a dog and a white cane have become
important parts of the rehabilitation of the visually impaired. A number of events made it possible – sometimes
tragic, accidental or intended. Starting from an accident in Bristol, actions in Paris and accidental encounters in Pretoria and Buenos Aires, and ending with the first dog training schools in Switzerland and the USA. It had its consequences in terms of the following schools in the United Kingdom, Germany, Italy and France. However, the fact that today we can assist the blind, using the dogs, or different items, is due
to persistence and ingenuity of people, both able-bodied and disabled.
Key words: blind, a guide dog, a white cane